O Gminie

Honorowi Obywatele

honorowi-obywatele_florian_sikorskiPan Stanisław Florian Sikorski urodził się 29 marca 1922 roku w Promnicach koło Biedruska. Pochodził z rodziny o głębokich tradycjach patriotycznych i wojskowych. Ojciec – Stanisław Sikorski walczył w Powstaniu Wielkopolskim, był także chorążym 5, a potem 7 Pułku Artylerii Ciężkiej, w czasie II wojny światowej oficerem dywizji pancernej gen. Stanisława Maczka. Stanisław Florian Sikorski ukończył Gimnazjum w Krakowie (tzw. mała matura) ze znajomością czterech języków obcych: łaciny, greki, j. niemieckiego i francuskiego. Świadectwo dojrzałości uzyskał na tajnych kompletach licealnych. Podczas lat okupacji spędzonych w Krakowie ukończył dwa lata studiów filozoficznych. Po drugiej wojnie światowej pomagał kapelanowi Stanisławowi Wyszyńskiemu, późniejszemu Prymasowi Polski, w tworzeniu przyczółków szkolnictwa katolickiego w Lubrańcu.

W 1946 roku podjął pracę w Starostwie Powiatowym w Koninie, skąd Kuratorium Poznańskie zatrudniło go z dniem 1 września 1946 roku w Samorządowym Gimnazjum w Kazimierzu Biskupim.
W 1973 r. na Akademii Rolniczej w Szczecinie ukończył studia wyższe uzyskując tytuł inż. rolnictwa.
Do roku 1995 nieprzerwanie pracował jako nauczyciel. 49 lat służby Pana Stanisława Floriana Sikorskiego to praca pedagoga, wychowawcy, kierownika, dyrektora szkół średnich, wykładowcy na kursach dla inspektorów placówek wychowawczych oraz prowadzącego i opiekuna kolonii letnich.
Okres ten można podzielić na dwa etapy: 11 lat nauczycielskiej służby w różnego typu szkołach średnich ogólnokształcących, pedagogicznych, handlowych na terenie północnej, centralnej i zachodniej Polski oraz 38 letni czas kształcenia rolników w technikach. Jego spektakularną kartę stanowi 21 letni okres pracy w Technikum Rolniczym w Rokietnicy poświęcony pracy nauczyciela, kierownika i wychowawcy internatu oraz inicjatora i kreatora życia społeczno – kulturalnego Gminy m.in. jako członka Gminnego Stowarzyszenia Rokietnica 2000.

Ceniony za bogatą wiedzę, życzliwość, poświęcenie i ofiarność, umiejętności organizacyjne, wkład pracy w rozwój średniego szkolnictwa zawodowego, wierność wartościom etycznym oraz pielęgnowanie i kultywowanie tradycji patriotycznych, jest autorytetem dla wielu pokoleń uczniów i wychowanków oraz wzorem postawy społecznika dla członków gminnej wspólnoty.

Pan Stanisław Florian Sikorski pełnił także w latach 1986/1990 w Sądzie Rejonowym w Szamotułach oraz w latach 1991/1994 w Sądzie Wojewódzkim w Poznaniu, funkcję ławnika sądowego.

Za zasługi i pracowite życie został odznaczony m.in.:

  • Złotym Krzyżem Zasługi przyznanym Uchwałą Rady Państwa z dnia 17.05.1975 r.,
    legitymacja nr 1295-75-129 podpisaną przez Przewodniczącego Rady Państwa;
  • Odznaką Honorową „Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego” nadaną przez Wojewódzką Radę Narodową w Poznaniu w dniu 12.06.1980 r. podpisaną przez Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej;
  • Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski przyznanym Uchwałą Rady
    Państwa z dnia 08.06.1983 r. podpisaną przez Przewodniczącego Rady Państwa.;
  • oraz wieloma nagrodami i wyróżnieniami oświatowymi.

W pamięci pracowników, uczniów i wychowanków Technikum Rolniczego w Rokietnicy pozostanie także jako współautor sukcesu, jakim było zdobycie przez tą placówkę I miejsca w Ogólnopolskiej Internakiadzie dla Najlepszego Internatu w Polsce.

Tytuł Honorowego Obywatela Gminy został wręczony 11 listopada 2011 roku.
Zmarł 17 listopada 2016 roku.

Kazimierz Derech urodził się 28 lutego 1926 roku w Żninie. Wywodził się z rodziny inteligencji pracującej. W 1956 roku ukończył Wyższą Szkołę Rolniczą w Poznaniu i uzyskał tytuł inżyniera rolnictwa. W 1973 roku uzyskał stopień magistra ekonomiki produkcji zwierzęcej na Akademii Rolniczej w Poznaniu. W okresie od 1 września 1951 roku do 31 sierpnia 1953 roku pracował w Technikum Hodowlanym w Szamotułach. Od 1953 roku rozpoczął pracę w ówczesnym Liceum Wodno-Melioracyjny w Rokietnicy. W 1956 roku powstało Technikum Administracji Rolnej, gdzie był zatrudniony na stanowisku nauczyciela i wychowawcy internatu.
Z dniem 1 września 1963 roku powołano go na stanowisko kierownika Ośrodka Szkolenia Rolniczego, natomiast od 1 września 1967 roku przyjął obowiązki dyrektora Technikum Rolniczego w Rokietnicy, a od 1972 roku również Zaocznego Technikum Rolniczego. Obowiązki dyrektora pełnił również od 1 września 1974 roku, kiedy to placówka zostaje przemianowana na Powiatową Szkołę Centrum Kształcenia Rolniczego.
Od 1 września 1976 roku, powstaje Zespół Szkół Rolniczych w Rokietnicy, w którym obowiązki dyrektora powierzono również mgr. inż. Kazimierzowi Derechowi. Zmarł nagle 4 października 1997 roku.

W okresie ponad 40 letniej pracy na stanowisku kierowniczym rozbudowywał szkołę, która będąc placówką pod nazwą 3-letnie Technikum Rolnicze rozrosła się do Zespołu Szkół Rolniczych. Zespół Szkół Rolniczych obsługiwał w ramach szkoleń i przeprowadzania egzaminów na tytuły kwalifikacyjne w zakresie rolnictwa i ogrodnictwa 11 przyległych miast i gmin: Rokietnica, Tarnowo Podgórne, Czerwonak, Dopiewo, Stęszew, Luboń, Pobiedziska, Komorniki, Suchy Las, Puszczykowo oraz miasto Poznań. Przewodniczącym Komisji Egzaminacyjnych był zawsze Pan Kazimierz Derech.
W latach 1976-1996 w skład Zespołu Szkół wchodziły szkoły filialne: Poznań-Naramowice, Poznań-Owińska, Pobiedziska, Luboń, Konarzewo, Ceradz Kościelny, Napachanie, w których to młodzież i dorośli zdobywali tytuły technika rolnika i technika ogrodnika oraz kończyli zasadnicze szkoły ogrodnicze i rolnicze.
Był wielkim społecznikiem, aktywnie działał w Gminnej Radzie Narodowej oraz w wielu organizacjach społeczno-politycznych. Przez wiele lat pełnił z sukcesami społeczne funkcje przewodniczącego i wiceprzewodniczącego Rady w Rokietnicy. Był również radnym gminy Rokietnica.
Działał społecznie na terenie gminy Rokietnica. Potrafił współpracować z mieszkańcami gminy. Wyróżniał się wielką kulturą osobistą i umiejętnościami w nawiązywaniu kontaktów interpersonalnych. Okazywał niezwykłą życzliwość wszystkim, którzy zwracali się do niego nawet w sprawach osobistych. Żył problemami Gminy, zawsze poszukiwał najlepszych rozwiązań dobrze służących naszym mieszkańcom. Był działaczem Związku Nauczycielstwa Polskiego.

Otrzymał szereg odznaczeń i wyróżnień, między innymi:

  • 1967 r. – Za zasługi dla województwa poznańskiego
  • 1968 r. – Srebrny Krzyż Zasługi
  • 1977 r. – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

oraz wiele nagród przyznanych przez Urząd Wojewódzki w Poznaniu i Kuratorium Oświaty.

Józef Gmerek urodził się 3 marca 1911 roku w Łodzi k. Stęszewa. Wywodził się z wieloletniej rodziny – miał 4 braci i dwie siostry. W latach 1917-1925 uczęszczał do Szkoły Powszechnej siedmioklasowej w Poznaniu. Ukończył Powszechną Szkołę Wydziałową im. Działyńskich w Poznaniu. W latach 1930-1934 uczył się w Państwowym Seminarium Nauczycielskim im. Stanisława Staszicaw Rawiczu. Odbywał praktykę nauczycielską na Polesiu w Mieleśnicy, Malkowiczu i Ludwikowie. W latach 1937-1939 pracował w Szkole Powszechnej w Naczy. W latach 1933-1934 odbył kurs podchorążych rezerwy i 7 lipca 1934 roku otrzymał z rąk generała Tokarzewskiego, stopień podchorążego rezerwy, natomiast 24.X.1937 roku wstąpił do Korpusu Oficerów Rezerwy WP w stopniu podporucznika. Był uczestnikiem kampanii 1939r. w składzie Korpusu Ochrony Pogranicza. Uczestniczył w walkach pod Przemyślem i Lwowem, gdzie dostał się do niewoli radzieckiej. Uciekł z transportu z oficerami jadącego do Ostaszkowa i Starobielska. W okresie od 25.X.1939 do 20.VI.1941 uczył w Szkole Białoruskiej w Drebsku. W okresie okupacji hitlerowskiej 1941-1944 pracował jako robotnik w niemieckiej fabryce w Hancewiczach. Działał też w strukturach AK, prowadząc punkt przerzutowy podziemnej prasy. Od 16 października 1945 roku pracował jako kierownik szkoły w Stęszewku koło Poznania, gdzie wraz z żoną nauczał wszystkich przedmiotów.
W 1951 roku przeniósł się na stanowisko kierownika szkoły w Krzyszkowie (gm. Rokietnica). W tym czasie przyczynił się do wybudowania nowej szkoły w Rokietnicy, gdzie do 1972 roku (przejścia na emeryturę) był jej dyrektorem.
Był wielkim społecznikiem działaczem Straży Pożarnej. W 1931 roku odbył kurs nauki pożarnictwa. W latach 30-tych działał w Lidze Ochrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Od 1954 roku, przez dwie kadencje był radnym gminy Rokietnica. Pracował tez jako referent kancelaryjno-administracyjny ds. obsługi Kolegium ds. Wykroczeń przy naczelniku Gminy Rokietnica.

Działał społecznie na terenie gminy Rokietnica: był członkiem Kółka Rolniczego w Krzyszkowie (od 1957 roku), działaczem ruchu spółdzielczego, w Związku Samopomocy Chłopskiej. Organizował straż pożarną w Rokietnicy. Był działaczem Związku Nauczycielstwa Polskiego, członkiem rzeczywistym PCK.
Po przejściu na emeryturę poświęcił się swojej największej pasji – spisywaniu historii swej gminy. Jego największym marzeniem było wydanie książki – Historii Gminy Rokietnica. Zmarł 12 lipca 1988 roku.

Otrzymał szereg odznaczeń i wyróżnień:

  • krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski;
  • order „Polonia Restituta”;
  • medal Komisji Edukacji Narodowej;
  • złota odznakę ZNP;
  • zloty medal zasługi dla rozwoju pożarnictwa;
  • medal za udział w wojnie obronnej 1939;
  • medal zwycięstwa i wolności 1945;
  • odznakę zasłużonego działacza ruch spółdzielczego i inne.

Tytuł nadania Honorowego Obywatela Gminy Józefowi Gmerkowi został wręczony 3 maja 1999 roku.

honorowi-obywatele_jacek-kortusJacek Kortus urodził się 12 lipca 1988 roku w Poznaniu. Od urodzenia jest Mieszkańcem Cerekwicy. Ukończył Państwowe Liceum Muzyczne im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu w klasie fortepianu. Obecnie jest studentem Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie Waldemara Andrzejewskiego, pod którego opieką pozostaje od dziesięciu lat.Jest laureatem wielu międzynarodowych i ogólnopolskich konkursów pianistycznych m.in. I nagrody i „Grand Prix” na IX Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Antoninie (02.2005 r.), I nagrody na Ogólnopolskim Konkursie im. Prof. Ludwika Stefańskiego w Płocku (12.2002 r.), II nagrody (I nie przyznano) na I Ogólnopolskim Konkursie im. Wł. Kędry w Łodzi(11.2002 r.), II nagrody na Ogólnopolskim Konkursie im. I. J. Paderewskiego w Piotrkowie Trybunalskim (11.2000 r.), II nagrody na Ogólnopolskim Konkursie w Żaganiu (01.2001 r.), III nagrody na Międzynarodowym Konkursie w Antoninie (02.2000 r.), III nagrody na Międzynarodowym Konkursie w Szafarni (05.1999 r.), II nagrody na Ogólnopolskich przesłuchaniach klas fortepianu I stopnia w Warszawie, wyróżnienia na Międzynarodowym Festiwalu w Siedlcach (2002 r.), V Nagrody na Ogólnopolskich przesłuchaniach klas fortepianu II stopnia w Warszawie (2003 r.). W 2002 roku uzyskał stypendium Fundacji Jolanty i Aleksandra Kwaśniewskich „Pomoc Młodym Talentom”. Dwukrotnie zdobył stypendium Ministra Kultury (w 2002 i 2005 r.). W roku 2003 został finalistą Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Stefana Seilera w Kitzingen, a w kwietniu 2004 roku laureatem nagrody specjalnej na VI Międzynarodowym Konkursie dla Młodych Pianistów „Arthur Rubinstein In memoriam” w Bydgoszczy. W listopadzie 2004 roku brał udział w festiwalu „Tydzień Talentów” w Kąśnej Dolnej. W październiku 2005 roku został finalistą wyróżnionym na XV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. F. Chopina w Warszawie. Koncertował w Polsce i za granicą (Niemcy, Francja, Belgia, Wielka Brytania, Włochy, Rumunia, Ukraina, Bułgaria, Mołdawia, Czarnogóra, Stany Zjednoczone, Meksyk, Brazylia, Chile, Chiny, Japonia, Tajwan, Izrael, Palestyna, Maroko). W roku 2006 został uhonorowany „Medalem Młodej Sztuki” przyznawanym młodym artystom za wybitne osiągnięcia artystyczne, a także Medalem Młodego Pozytywisty im. Hipolita Cegielskiego za osiągnięcia w pracy organicznej. Oprócz tego otrzymał nominację do nagrody Paszporty Polityki.
W maju 2008 r. ukazała się pierwsza solowa płyta Jacka Kortusa z dziełami F. Chopina i F. Liszta nagrana dla wytwórni Muza Polskie Nagrania, która w 2009 roku dostała nominację do prestiżowej nagrody Fryderyki.

4 listopada tegoż roku uroczyście wręczono mu Tytuł Honorowego Obywatela.

honorowi-obywatele_ks-jakub-przewoznyKs. Jakub Przewoźny urodził się 25 lipca 1913 roku w Pniewach.
W latach 1919-1926 uczęszczał do Szkoły Wydziałowej w Pniewach. W 1931 roku ukończył Gimnazjum ks. Piotra Skargi w Szamotułach i rozpoczął naukę w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Gnieźnie, a w 1937 roku ukończył Arcybiskupie seminarium Duchowne w Poznaniu.
Tytuł naukowy magistra Teologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie zdobył w 1951 roku. W 1937 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ks. kardynała Augustyna Hlonda. Od lipca tegoż roku został skierowany jako wikariusz do Parafii Owińska. Jednocześnie był Duszpasterzem Ośrodka Psychiatrycznego.
Podczas II wojny światowej podjął współpracę z wytwórnią pieczątek, gdzie wspólnie rozprowadzał dokumenty potrzebne Polakom ukrywającym się i uchodzącym z Wartegau. Następnie z uwagi na zagrożenie aresztowaniem przez gestapo, poprzez zieloną granice udaje się do Generalnej Guberni, gdzie został kapelanem podziemnej Warszawy, a następnie kapelanem Armii Krajowej w Powstaniu Warszawskim.
W Warszawie występował pod nazwiskiem Piotr Wykulski. Należał do organizacji „Ojczyzna”, gdzie zajmowano się problematyką polityki społecznej oraz związkami zawodowymi. Współpracował z nimi ks. Stefan Wyszyński, późniejszy Prymas Polski. Po upadku powstania został wywieziony do obozu pracy w Niemczech. W lutym 1945 roku powrócił do Poznania, a w dniu 22 lutego 1945 roku, ks. biskup Dymek ustanawia ks. Jakuba administratorem parafii Cerekwcia. Podjął prace w zakładzie Karnym jako kapelan. W 1953 roku został sędzią sądu Metropolitarnego w Poznaniu, a w 1973 roku otrzymał nominację na honorowego kanonika kapituły kolegiackiej w Poznaniu.

Mieszkańcy gminy Rokietnica znają ks. kanonika jako żarliwego duszpasterza, sługę konfesjonału, nauczyciela mającego czas dla wszystkich. W okresie swojej 43 –letniej pracy duszpasterskiej dał się poznań jako kapłan, który poświęcił swoje życie dla ludzi.
Ksiądz kanonik odszedł od nas 19 października 1998 roku.

Został odznaczony:

  • Krzyżem Armii Krajowej;
  • Za pracę w Sztabie Duszpasterskim Ob. Zachodu odznaczony został:
  • Krzyżem Armii Krajowej – Londyn 1975r.
  • Medalem Wojska Polskiego.

Tytuł nadania Honorowego Obywatela Gminy ks. Jakubowi Przewoźnemu został wręczony 11 listopada 1998 roku.

Mapa – wyszukiwanie adresów

NEWSLETTER

Dowiedz się pierwszy o nadchodzących imprezach kulturalnych
i wydarzeniach z życia Gminy Rokietnica!

REGULAMIN